بالسند المتصل الی الشیخ الثقه الجلیل ، محمد بن یعقوب الکلینی ، قدس سره ، عن علی بن ابراهیم ، عن اءبیه ، عن القاسم بن محمد، عن المنقري ، عن سفیان بن عیینه ، عن اءبی عبدالله ، علیه السلام ، فی قول الله تعالی :"لیبلوکم اءیکم اءحسن عملا".
 قال : لیس یعنی اءکثرکم عملا، ولکن اءصوبکم عملا. و انما الاصابه خشیه الله و النیه الصادقه و الخشیه . ثم قال : الابقاء علی العمل حتی یخلص اءشد من العمل . و العمل الخالص ، الذي لا ترید اءن یحمدك علیه اءحد الا الله تعالی ، و النیه اءفض من العمل . اءلا، و ان النیه هی العمل . ثم تلا قوله عزوجل : قل کل یعمل علی شاکلته “یعنی علی نیته.
منبع: اصول كافي، ج2، ص 16، "كتاب ایمان وکفر" "باب الاخلاص"، حدیث 4.
ترجمه: سفیان از حضرت صادق ، علیه السلام ، نقل کند در تفسیر فرموده خداي تعالی لیبلوکم اءحسن عملا (تا امتحان کند شما را کدامیک نیکوترید از حیث عملها.)
فرمود: "قصد نکرده بیشتر شما را از حیث عمل ، ولیکن درست تر شما را از حیث عمل . و جز این نیست که این درستی ترس از خدا و نیت راست است با ترس ." پس از آن گفت : "مراعات کردن عمل را تا خالص شود سخت تر از عمل است . و عمل خالص (آن است ) که نخواهی که ثنا کند تو را بر آن کس مگر خداي تعالی ، و نیت برتر از عمل است . آگاه باش ، همانا نیت عمل است ." پس از آن تلاوت کرد قول خداي عزوجل را: قل کل یعمل شاکلته . (بگو هر کسی عمل می کند بر شکل خود) یعنی بر نیت خود."
قسمتي از سخنان حضرت امام خميني (ره) در شرح حديث:
اخلاص صافی نمودن عمل است از هر خلطی. از حضرت باقرالعلوم ، علیه الصلاه و السلام ، روایت شده که فرمود: "مراعات عمل سخت تر است از عمل ". راوي گفت :"مراعات عمل چیست ؟" فرمود: "مرد صله می کند یا انفاقی می نماید براي خداي واحد بی شریک پس نوشته شود آن عمل براي او پنهانی و ثواب پنهانی به او دهند، پس از آن ذکر می کند آن عمل را، پس محو شود آن و نوشته شود براي او آشکارا.پس از آن ذکر کند آن را، پس محو شود آن و نوشته شود براي او ریا". انسان تا آخر عمرش هیچ گاه از شر شیطان و نفس ماءمون نیست . گمان نکند که عملی را که به جا آورد براي خدا و رضاي مخلوق را در آن داخل نکرد، دیگر از شر نفس خبیث در آن محفوظ ماند، اگر مواظبت و مراقبت از آن ننماید، ممکن است نفس او را وادار کند به اظهار آن . و گاه شود که اظهار آن را به کنایه و اشاره نماید. مثلا نماز شب خود را بخواهد به چشم مردم بکشد، با حقه و سالوس از هواي خوب یا بد سحر و مناجات یا اذان مردم ذکري کند، و با مکاید خفیه نفس عمل خود را ضایع و از درجه اعتبار ساقط کند. انسان باید مثل طبیب و پرستار مهربان از حال خود مواظبت نماید، و مهار نفس سرکش را از دست ندهد که به مجرد غفلت مهار را بگسلاند و انسانرا به خاك مذمت و هلاکت کشاند، و در هر حال به خداي تعالی پناه برد از شر شیطان و نفس اماره.
منبع : چهل حديث از حضرت امام خميني رحمت الله عليه، حديث بیستم