بالسند المتصل الی فخر الطائفه و ذخرها، محمد بن یعقوب الکلینی ، رضوان الله علیه ، عن محمد بن یحیی ، عن اءحمد بن محمد بن عیسی ، عن ابن محبوب ، عن عبدالله بن سنان ، عن اءبی حمزه الثمالی ، عن اءبی جعفر، علیه السلام ، قال : مکتوب فی التواره التی لم تغیر اءن موسی (علیه السلام ) ساءل ربه فقال : یا رب ، اءقریب اءنت منی فاناجیک ، اءم بعید فانادیک ؟ فاءوحی الله عزوجل الیه ، یا موسی ، اءنا جلیس من ذکرنی . فقال موسی : فمن فی سترك یوم لا ستر الا سترك ؟ فقال : الذین یذکروننی فاءذکرهم و یتحابون فی فاحبهم ، فاءولئک الذین اذا اردت اءن اصیب اءهل الارض بسوء، ذکرتهم فدفعت عنهم بهم.
منبع: اصول كافي، ج2، ص 496، "كتاب الدعا" "باب مل یجب من ذکرالله فی کل مجلس"، حديث 4.
ترجمه: ابوحمزه ثمالی حدیث کند از حضرت باقر، علیه السلام ، که فرمود نوشته شده است در توراتی که تغییر ننموده : همانا موسی سؤ ال کرد پروردگار خود را، پس گفت :"اي پروردگار من ، آیا نزدیکی تو به من تا مناجات کنم تو را، یا دوري تا صدا زنم تو را؟" پس وحی کرد خداي عزوجل به سوي او:"اي موسی ، من همنشین کسی هستم که یاد کند مرا." پس (سؤ ال ) کرد موسی :"کیست در پناه تو روزي که پناهی نیست مگر پناه تو؟" فرمود:"آنها که یاد می کنند مرا، پس من یاد می کنم آنها را، و با هم دوستی می کنند در راه من ، پس دوست دارم آنها را. اینها آنانند که وقتی بخواهند به اهل زمین بدي رسانم ، یاد آنها کنم ، پس رفع کنم آن را از آنان به واسطه آنها."
قسمتي از سخنان حضرت امام خميني (ره) در شرح حديث:
از شرح این حدیث شریف معلوم می شود که توارت رایج بین یهود محرف است و تغییراتی یافته . و علم تورات صحیح پیش اهل بیت ، علیه السلام ، بوده. از این حدیث شریف استفاده شود که ذکر خدا و دوستی نمودن با یکدیگر در راه او داراي چند خصلت است : یکی از آنها و آن اعظم از دیگران است آن است که ذکر کردن بنده خداوند را موجب شود ذکر کردن خداوند او را. چنانچه احادیث دیگري نیز بدین مضمون وارد است.
ای عزیز بدان که تذکر از نتایج تفکر است و لهذا منزل تفکر را مقدم دانسته اند از منزل تذکر.  تذکر از محبوب و به یاد معبود بسر بردن نتیجه هاي بسیاري براي عموم طبقات دارد: اما براي کمل و اولیا و عرفا، که خود آن غایت آمال آنهاست و در سایه آن به وصال جمال محبوب خود رسند. هنیئالهم . و اما براي عامه و متوسطین بهترین مصلحات اخلاقی و اعمالی و ظاهري و باطنی است . انسان اگر در جمیع احوال و پیشامدها به یاد حق تعالی باشد و خود را در پیشگاه آن ذات مقدس حاضر ببیند، البته از اموري که خلاف رضاي اوست خودداري کند و نفس را از سرکشی جلوگیري کند. این همه مصیبات و گرفتاري به دست نفس اماره و شیطان رجیم از غفلت از یاد حق و عذاب و عقاب اوست . غفلت از حق کدورت قلب را زیاد کند و نفس و شیطان را بر انسان چیره کند و مفاسد را روز افزون کند، و تذکر و یادآوري از حق دل را صفا دهد و قلب را صیقلی نماید و جلوه گاه محبوب کند، و روح را تصفیه نماید و خالص کند و از قید اسارت نفس انسان را براند، و حب دنیا (را که ) منشاء خطیئات و سرچشمه سیئات است از دل بیرون کند، و هم را هم واحد کند و دل را براي ورود صاحب منزل پاك و پاکیزه نماید. پس اي عزیز، در راه ذکر و یاد محبوب تحمل مشاق هرچه بکنی کم کردي.
منبع : چهل حديث از حضرت امام خميني رحمت الله عليه، حديث هجدهم